In een training gaat het ook om de competenties en vaardigheden van de trainers. Wij verwachten van onze deelnemers 100% inzet en dat zij het geleerde in praktijk gaan brengen. Hierbij heeft de trainer een motiverende rol omdat hij of zij over de vakinhoudelijke kennis beschikt waarmee de deelnemer in de goede richting gecoacht kan worden.
Gevoelens en emoties als competenties
Als ik het over agressie en ongewenst gedrag heb dan praat ik over hevige emoties. Hierbij wil ik de deelnemer een zelfverzekerde houding aanleren. Hopelijk lukt het de deelnemer om deze houding te laten zien tijdens een stressvolle situatie. Mijn presentatietips hebben dan een motiverende aard. Dit is niet voldoende. Ik kan mij goed in de deelnemers verplaatsen omdat ik zelf stress opzoek. Op mijn werkplek kom ik niet in contact met deze extreme emoties. Dit lukt wel als ik 100 meter boven de grond aan een touw bungel met windkracht 8 aan de Rotterdamse Euromast. De vaardigheden die ik op dat moment moest inzetten: Gedachten sturen -> ik hang veilig aan een dik touw. Ademhaling controleren -> inademen en rustig uitblazen. Doel voor ogen houden -> veilig beneden komen en GENIET VAN HET UITZICHT (dit was de moeilijkste).
Inspireren
Door het gevoel als trainer zelf mee te maken kan ik inspireren! Ik weet hoe het voelt om doodsbang te zijn. Dat misselijkmakende gevoel in mijn maag. Die knikkende knieën. En de allesoverheersende gedachten: Hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg? Welke smoes kan ik verzinnen om niet over de reling te stappen. Ik wilde voor mijzelf bewijzen dat ik over de juiste competenties beschik, dit was mijn drijfveer om deze uitdaging aan te gaan.
Daarbij was ik met een groep van 10 vrienden omhoog gegaan en er was dus ook sprake van sociale druk. Dit is overigens een prima manier om jezelf te dwingen actie te ondernemen. Deel je voornemen met iemand uit jouw omgeving die je er later op aanspreekt: heb je het nu nog niet gedaan?
